Σιάμ

Είναι από τις πιο όμορφες ράτσες που υπάρχουν, εύκολα αναγνωρίσιμες από τα σκούρα χαρακτηριστικά τους στα άκρα, και τα υπέροχα αμυγδαλωτά μπλε μάτια τους. Με σχεδόν αριστοκρατική εμφάνιση, η γάτα του σιάμ ήταν πασίγνωστη ήδη από πολύ παλιά, και κρατάει τα σκήπτρα στις πιο εντυπωσιακές γάτες μέχρι σήμερα, παρότι η εμφάνισή της έχει πάρει διάφορες μορφές και έχει υποστεί κάποιες αλλαγές.

Ιστορία

Κάποτε ήταν γνωστές ως «βασιλικές γάτες του Σιάμ». Την πανέμορφη και συναρπαστική αυτή γάτα που προέρχεται από το Σιάμ (νυν Ταϊλάνδη), την βρίσκουμε για πρώτη φορά στις βασιλικές κατοικίες και τους ναούς του Σιάμ. Το 1884, ο βασιλιάς του Σιάμ, χάρισε ενα ζευγάρι σιαμέζες γάτες στον βρετανό πρόξενο της Μπανγκόκ. Εκείνος τις πήρε μαζί του στην πατρίδα του, και έτσι έχουμε την πρώτη εμφάνιση σιαμέζας γάτας στην Αγγλία. Άρχισαν να εμφανίζονται σε αγγλικά σόου με γάτες, σχεδόν αμέσως, και σε αμερικάνικα σόου στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η ποικιλία με τα σκούρα καφέ – σχεδόν μαύρα – άκρα, και τα απαλά καστανόγκριζα σώματα, εξακολουθεί να είναι και η πιο γνωστή ποικιλία. Ενώ η ποικιλία, με πολύ ανοιχτόχρωμα σώματα και σοκολατί πόδια, ουρά, πρόσωπο και αυτιά εμφανίστηκε με τον καιρό, η ποικιλία «blue point» (δηλαδή με γαλάζια σημεία), έλαβε επίσημη αναγνώριση το 1934. Αυτή η ποικιλία έχει ένα γαλαζωπό-λευκό σώμα με γκριζογάλαζα σημεία. Η ποικιλία «chocolate point» (με σοκολατί σημεία) αναγνωρίστηκε μετέπειτα. Το 1955 ακολούθησε αναγνώριση της ποικιλίας «lilac point» (με λιλά σημεία), με την οποία ολοκληρώθηκε η ράτσα. Η τελευταία αυτή ποικιλία, έχει ροζ-γκριζωπά σημάδια με λευκό σώμα που κάνει τη γάτα να φαίνεται πιο αιθέρια και εκλεπτυσμένη στο χρώμα.

Οι γάτες του Σιάμ υπάρχουν πλέον παντού στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική.

Περιγραφή της ράτσας και προσωπικότητα

Οι σιαμέζες γάτες είναι συναρπαστικά πλάσματα, τόσο στο ταπεραμέντο τους, όσο και στην εμφάνισή τους. Αναγνωρίζονται από την έντονη αντίθεση στα χρώματά τους (μπεζ σώμα με σκούρα καφέ άκρα), τα αριστοκρατικά κεφάλια τους, τρομερά έντονα γαλάζια μάτια σε αμυγδαλωτό σχήμα και το κοντό μεταξένιο τρίχωμά τους. Τα αυτιά τους είναι μακριά και μυτερά, με φαρδιά βάση. Οι σιαμέζες γάτες είναι πολύ χαριτωμένες, εύκαμπτες και αθλητικές. Τα πίσω πόδια τους είναι πιο ψηλά από τα μπροστινά. Οι πατούσες τους έχουν σχήμα οβάλ. Η ουρά τους είναι μακριά και λεπτή. Αυτή η ράτσα είναι μία από τις πιο γνωστές ράτσες αιλουροειδών στον κόσμο.

Και αυτή η ράτσα, όπως και άλλες έχει μεγάλο εύρος χρωματισμών από λιλά μέχρι σοκολατί, μαζί με σημάδια χρώματος τιγρέ ως και καστανόγκριζου χρώματος, ενώ υπάρχει και ποικιλία ταρταρούγας.

Είναι πανέξυπνες και πολύ αδιάκριτες, ενώ είναι γνωστές για τις μοναδικές κραυγές τους, που πολλοί άνθρωποι συγκρίνουν με τους ήχους που βγάζει ένα μωρό όταν κλαίει. Ένα από τα πιο σπουδαία χαρακτηριστικά της σιαμέζας γάτας είναι η φωνή της. Η φωνή της γάτας του Σιάμ είναι θρυλική. Μπορεί να γίνουν πολύ θορυβώδεις κάποιες φορές. Λέγεται, πως οι σιαμέζες μπορούν να μιλήσουν τόσο με τη φωνή τους, όσο και με το σώμα τους. Η ικανότητα επικοινωνίας τους, είναι ίσως η καλύτερη μεταξύ όλων των ειδών γάτας που υπάρχουν.

'Ερχονται κοντά άνθρωπο, φιλικές και στοργικές. Το σχετικά εξισορροπημένο επίπεδο δραστηριότητάς τους, κάνει πιο εύκολο για τις γάτες αυτές να ζήσουν σε διαμέρισμα. Προτιμούν καναπέδες ενώ σπανιότερα προτιμούν τις αγκαλιές.

Οι ποικιλίες που αναγνωρίζουμε, όχι βάσει του χρώματος, αλλά των αλλαγών που επήλθαν στην ράτσα με το πέρασμα των χρόνων, είναι τρεις. Παραδοσιακή, Κλασική και Μοντέρνα.

Η παραδοσιακή σιαμέζα

Οι παραδοσιακές σιαμέζες γάτες, που αποκαλούνται appleheads από το σχήμα του κεφαλιού τους (δηλαδή κεφάλι σε σχήμα μήλου) αποτελούν τον αυθεντικό τύπο σιαμέζας γάτας, επειδή ήταν το είδος που ανατράφηκε απο τον βασιλιά του Σιάμ και δόθηκε από αυτόν σα δώρο.

Αποτελεί μια από τις πιο παλιές οικόσιτες ράτσες γατών. Διατηρεί την αρχική μορφή της ράτσας περίπου όπως ήταν όταν πρωτοεισάχθηκε στην Ευρώπη από το Σιάμ. Είναι μυώδης, αθλητική με οβάλ κεφάλι και λαμπερά μπλε μάτια, με την έντονη αντίθεση μεταξύ των άκρων και του σώματος που χαρακτηρίζει τη ράτσα. Είναι ήρεμες και στοργικές, υγιείς και ζούν περίπου 15-20 χρόνια ή και περισσότερο.Είναι τόσο φιλικές προς τον άνθρωπο ώστε πολλοί πιστεύουν πως είναι πιο συντροφικές από πολλές άλλες ράτσες.

Οι παραδοσιακές σιαμέζες δεν είναι και τόσο λεπτεπίλεπτες, ενω είναι συνήθως πολύ υγιείς με πολύ καλές διατροφικές ορέξεις. Οι περισσότεροι εκτροφείς συνιστούν ξηρά τροφή υψηλής ποιότητας, και οι περισσότερες γάτες τρώνε όποτε θέλουν χωρίς να κινδυνεύουν να γίνουν υπέρβαρες. Οι μεσήλικες γάτες (μεταξύ 5-10 ετών) είναι αυτές που έχουν τα περισσότερα προβλήματα με το βάρος τους, το οποίο συνήθως ελέγχεται με την αλλαγή της διατροφής σε ένα πρόγραμα χαμηλής θερμιδικής αξίας.

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση από την πλευρά του ιδιοκτήτη. Η γάτα από μόνη της είναι ικανότατη να φροντίζει την καθαριότητά της και να είναι σωστά περιποιημένη. Ωστόσο, πολλές γάτες απολαμβάνουν την αίσθηση του βουρτσίσματος, και είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αφαιρεθεί το περιττό τρίχωμα και να μην καταλήξει σε ρούχα ή έπιπλα. Οι παραδοσιακές σιαμέζες γάτες, δεν έχουν υπερβολική αποβολή τριχώματος.

Οι περισσότερες σιαμέζες ωριμάζουν σεξουαλικά πολύ νωρίς. Είναι πολύ συνηθισμένο για μια θηλυκή σιαμέζα να έχει τον πρώτο της οίστρο σε ηλικία 5 μηνών. Η στείρωση μπορεί να γίνει σε ηλικία 6 μηνών ή και ακόμα νωρίτερα, προκειμένου το ζώο να βρει την ηρεμία του.

Η επιστροφή της παραδοσιακής σιαμέζας

Το 1987, μια ομάδα εκτροφέων σιαμέζας γάτας, επηρεασμένοι αρνητικά από την εμφάνιση της μοντέρνας σιαμέζας, και από τα δυνητικά προβλήματα υγείας που την χτυπούσαν, ενώθηκαν και δημιούργησαν ένα διεθνή οργανισμό Παραδοσιακής και Κλασικής γάτας, που ένας από τους σκοπούς του ήτανε να επαναφέρει το παλιό στυλ της σιαμέζας γάτας, και να το διατηρήσει. Η «κλασική» σιαμέζα

Οι άνθρωποι συνήθως μπερδεύονται με τους όρους «παραδοσιακή» και «κλασική» σιαμέζα γάτα. Η κλασική σιαμέζα γάτα, είναι περίπου μια έκδοση μεταξύ της «παραδοσιακής» και «μοντέρνας» σιαμέζας γάτας, χωρίς τα ακραία χαρακτηριστικά καμίας εκ των δυο. Η «γέννηση» της κλασικής σιάμ τοποθετείται μεταξύ 1945 και 1970.

Αν και τα στοιχεία της ράτσας έχουν αλλάξει αρκετά μέσα στο χρόνο, η συγκεκριμένη ράτσα παραμένει σε υψηλή θέση σε δημοτικότητα για ανθρώπους που ψάχνουνε γάτες καλής ράτσας, είτε προτιμούν κλασική, παραδοσιακή ή μοντέρνα.

Γύρω στο 1986 δεν εμφανίζονταν παραδοσιακές και κλασικές σιαμέζες. Οι περισσότεροι σύγχρονοι εκτροφείς είχαν την άποψη ότι η Σιαμεζα πάντα έμοιαζε σαν την μοντέρνα έκδοση. Καθώς λοιπόν δεν μπορούσαν πλέον να κερδίσουν στις εκθέσεις γάτας, οι περισσότεροι εκτροφείς ρατσών σταμάτησαν την αναπαραγωγή αυτών των ειδών σιαμέζας. Αυτό οδήγησε στην δημιουργία συλλόγων παραδοσιακής και κλασικής σιαμέζας, που έκαναν ενέργειες προκειμένου να τις διασώσουν από την εξαφάνιση.