Ραγκντόλ
H Ραγκτόλ είναι μια ράτσα με αντιθέσεις και πολλούς μύθους γύρω από αυτήν. Από τη μία έχει μεγάλη εντυπωσιακή κατασκευή, αλλά όταν την αγγίζεις χαλαρώνει όλους τους μυς της και γίνεται τόσο ευάλωτη όσο ένα γατάκι και τόσο χαλαρή όσο η κούκλα από την οποία παίρνει το όνομα της. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στον πόνο, ένα χαρακτηριστικό που θεωρείται ότι το έχει κληρονομήσει από τις αρχικές Ραγκντόλ που γεννήθηκαν από μια θηλυκιά που είχε πληγωθεί σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Ωστόσο, πολλοί που αναπαράγουν ράτσες είναι ανένδοτοι ότι, με βάση τη δική τους εμπειρία, η αντοχή της στον πόνο είναι ίδια με κάθε άλλη γάτα και ότι να πιστεύουμε κάτι διαφορετικό μπορεί να είναι επιζήμιο για κάθε γάτα. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι τα γατάκια της Ραγκντόλ είναι πανέμορφα, περισσότερο από κάθε άλλη ράτσα που έχω δει. Ίσως γι’αυτό στις περισσότερες γκαλερί με φωτογραφίες από γατάκια ράτσας σχεδόν τα μισά είναι Ραγκντόλ. Επίσης, τα γατάκια Ραγκντόλ μεγαλώνουν αργά και μπορεί να γίνουν τριών ετών μέχρι να αναπτυχθούν εντελώς η απόχρωση του τριχώματος και τα χρώματα των στιγμάτων.
Ιστορία
Η Καλιφόρνια στη δεκαετία του 1960 ήταν η γενέτειρα της Ραγκντόλ, κατά μεγάλο μέρος λόγω των προσπαθειών μιας γυναίκας, της Ann Baker. H ράτσα ξεκίνησε από μια γάτα που δεν ήταν ράτσας ονόματι Josephine. H Ann Baker ήταν εκτροφέας κυρίως μαύρων Περσικών γατών πριν αρχίσει να δουλεύει τις Ραγκντόλ. Η Josephine ήταν μια λευκή, μακρύτριχη γάτα που άνηκε στη γειτόνισσα της Ann, την δεσποινίδα Pennels. Όπως πολλές γάτες στην περιοχή, η Josephine ήταν κατά το ήμισυ άγρια και συχνά γεννούσε γατάκια. Μια φορά η Josephine χτυπήθηκε από αμάξι, και οι γείτονες της Ann, οι οποίοι δούλευαν στο κοντινό πανεπιστήμιο την έσωσαν και την επανέφεραν σε πλήρη υγεία. Κατά την ανάρρωση της η Josephine έπρεπε να μείνει μέσα και έγινε κάπως τεμπέλα. Σύντομα μετά το ατύχημα γεννήθηκαν τα γατάκια που εγκυμονούσε στο σπίτι στο οποίο τα πρόσεξε πρώτη φορά η Ann Baker.Τα προηγούμενα γατάκια της Josephine ήταν κατά το ήμισυ άγρια, όπως και η ίδια. Ωστόσο μετά το ατύχημα ήταν ακριβώς το αντίθετο! Ήταν τόσο ήρεμα και κοινωνικά που η δεσποινίδα Pennels τα θεωρούσε «κακό μπελά»! Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο τι έκανε τη διαφορά σε αυτά τα γατάκια και γιατί έγιναν έτσι. Υπάρχουν αρκετές τραβηγμένες θεωρίες πάνω σε αυτό το θέμα. Η ίδια η εκτροφέας, Ann Baker ισχυρίστηκε ότι στο πανεπιστήμιο που πήγε η Josephine μετά το ατύχημα, της άλλαξαν τα γονίδια και της εισήγαγαν νέα, κάτι αδύνατον στη δεκαετία του 60. Όπως και να χει, η Ann είδε κάτι διαφορετικό σε αυτά τα γατάκια, οπότε αποφάσισε να τα χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει μια νέα ράτσα.
Χαρακτήρας
Η Ραγκντόλ είναι πολύ ανεκτική στις αδυναμίες και τις ιδιοτροπίες των άλλων και γρήγορα αφοσιώνεται στον ιδιοκτήτη της. Είναι ήρεμη και τεμπέλα, σε σημείο που κάνει αρκετούς να τη θεωρούν χαζή. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν ισχύει καθώς η Ραγκντόλ μαθαίνει νέα κόλπα πολύ γρήγορα και εύκολα, κάτι που αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη της ευφυίας της.
Εξωτερικά Χαρακτηριστικά
Πρόσωπο-κεφάλι: Σχετικά μεγάλο και φαρδύ κεφάλι τριγωνικού σχήματος.
- Τα μάτια είναι μεγάλα, οβάλ με χρώμα ζωηρό γαλάζιο και τοποθετημένα μακριά το ένα από το άλλο.
- Τα αυτά είναι μεσαίου μεγέθους με στρογγυλεμένες άκρες και γέρνουν προς τα εμπρός
- Μεσαίου μεγέθους μύτη
- Σαγόνι καλά ανεπτυγμένο, δυνατό και ευθυγραμμισμένο με τη μύτη και το άνω χείλος.
- Δυνατός, βαρύς λαιμός
- Μεσαίου μεγέθους πόδια. Τα μπροστινά πόδια είναι ελαφρώς κοντύτερα από τα πίσω, τα οποία πισινά πόδια διαθέτουν και μακρύτερη γούνα από τα μπροστινά.
- Μεγάλες και στρογγυλές πατούσες.
- Μακριά και χνουδωτή ουρά.
- Μακρύ, γεμάτο και μεταξένιο τρίχωμα.
Η Ραγκντόλ πολλές φορές αναφέρεται σαν «η γάτα που χρειάζεται τη λιγότερη φροντίδα» (κατά λέξη “low-maintenance breed”) Ωστόσο, οι Ραγκντόλ χρειάζονται τόση φροντίδα όσο κάθε άλλη μακρύτριχη γάτα.
Παρ’ότι η μακριά γούνα της Ραγκντόλ μπορεί να φαίνεται σαν δύσκολη στη φροντίδα, είναι στην πραγματικότητα πολύ εύκολη να φροντιστεί. Σε αντίθεση με τις περσικές, οι οποίες χρειάζονται κάθε μέρα χτένισμα, οι Ραγκντόλ έχουν ένα είδος γούνας που δεν χρειάζεται σχεδόν καθόλου φροντίδα. Αρκεί μια φορά την εβδομάδα να χτενίζεται ώστε να αφαιρούνται οι χαλαρές τρίχες και να αποφεύγονται οι «κόμποι».
Λόγω της ευγενικής φύσης τους, εμπιστεύονται πολύ εύκολα τους άλλους οπότε δεν θα πρέπει να βγαίνουν ποτέ μόνες τους έξω. Ούτως ή άλλως είναι επικίνδυνο τη σήμερον ημέραν να κυκλοφορούν έξω οι γάτες, ειδικά στην Ελλάδα που είναι γνωστό πόσα κτήνη υπάρχουν που προσπαθούν να τις σκοτώσουν
. Ειδικά γάτες σαν αυτή που είναι εμφανώς ράτσας, υπάρχει και μεγάλη πιθανότητα να τις κλέψουν. Επίσης μια γάτα που κυκλοφορεί έξω υπάρχει κίνδυνος να χτυπηθεί από αυτοκίνητο, να σκοτωθεί ή να τραυματιστεί από σκύλο ή ακόμα και να βρεθεί πειραματόζωο σε κανένα πανεπιστήμιο ή εργαστήριο. Μερικοί πιστεύουν ότι το να κρατάει κανείς μια γάτα μέσα στο σπίτι είναι σκληρό, αλλά οι γάτες που βγαίνουν έξω είναι πολύ πιθανόν να γνωρίσουν έναν βίαιο και οδυνηρό θάνατο. 
Ευτυχώς οι Ραγκντόλ είναι γάτες που μαθαίνουν εύκολα να ζουν ακόμα και στο πιο μικρό διαμέρισμα.Επίσης έχετε υπόψιν ότι οι Ραγκντόλ μπορεί να είναι ακόμα και τριπλάσιες από την μέση γάτα οπότε μην αγοράζετε το μικρότερο κλουβί, κουτί για άμμο κλπ, ειδικά αν αγοράσετε αρσενική!
Ποικιλίες
Υπάρχουν 3 αναγνωρισμένα σχέδια τριχώματος για τις Ραγκντόλ:
- Η Δίχρωμη έχει ένα χλωμό σώμα, άσπρο στέρνο, υπογάστριο και πόδια, αυτιά και ουρά με μαύρη μάσκα.
- Η Χρωματιστή έχει χλωμό σώμα με πιο σκούρα σημάδια.
- Η Mitted («Γαντοφορεμένη») έχει άσπρο στέρνο, μπούστο, σαγόνι και «γάντια» στις μπροστινές πατούσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου